Stożek Wielki i Soszów Wielki z Wisły Łabajów z dziećmi

Stożek Wielki i Soszów Wielki to dwa cieszące się popularnością szczyty, na które można wyruszyć z Wisły, tak więc gdy tylko zaplanowaliśmy nasz weekend w tej części Beskidu Śląskiego wiedzieliśmy, że właśnie tutaj musimy się wybrać. Zdecydowaliśmy się na szlak z Wisły Łabajów, w pierwszej kolejności zdobywając z dziećmi Stożek, a potem ruszyliśmy przez Cieślar na Soszów, skąd zeszliśmy do centrum Wisły. 

Wisła - Łabajów (szlak zielony)- Rozejście szlaków pod Wielkim Stożkiem (szlak zielony oraz czerwony)- Schronisko PTTK na Stożku (szlak zielony oraz czerwony)- Rozejście szlaków pod Wielkim Stożkiem (szlak żółty oraz czerwony)- Rozejście szlaków pod Małym Stożkiem (szlak czerwony)- Cieślar (szlak czerwony)- Soszów Wielki (szlak zielony, czerwony i niebieski)- Schronisko PTTK na Soszowie (szlak niebieski oraz zielony)- Rozejście szlaków pod Jaworem (szlak zielony)- Wisła

By dotrzeć na Stożek jest wiele możliwości. Na szczyt prowadzi gęsta sieć szlaków turystycznych, zarówno od polskiej jak i czeskiej strony. 

Na Stożek można dotrzeć między innymi:

* szlakiem żółtym z Wisły, Jurzyków

* szlakiem niebieskim z Wisły, Dziechcinki

* szlakiem zielonym z Wisły, Łabajów

* szlakiem czerwonym z Przełęczy Kubalonka

* szlakiem zielonym z Istebnej

* szlakiem niebieskim z Wisły, Mrozków

Na Soszów można dotrzeć w następujący sposób:

* szlakiem niebieskim z Wisły, Jawornik

* szlakiem czerwonym z Ustronia, Polany

* szlakiem czerwonym z Czantorii (na Czantorię można wjechać kolejką linową)

* szlakiem zielonym z Wisły, z osiedla Skolnity

* szlakiem czerwonym spod schroniska na Stożku

Są także szlaki, które na Soszów prowadzą od strony Czech.

Widoki na początku szlaku w stronę Stożka

Gdzie zaparkować samochód w Wiśle-Łabajów?

Startując na szlak z Wisły-Łabajów auto można zaparkować na sporych rozmiarów parkingu znajdującym się tuż przy szlaku (GPS: 49.609577, 18.845640). 

Opis szlaku na Stożek i Soszów z Wisły - Łabajów

Mając w planach Stożek i Soszów w pierwszej kolejności trzeba podjąć decyzję, czy oba te szczyty zdobywamy podczas jednej wędrówki, czy je rozdzielamy i wchodzimy na nie niezależnie od siebie. Położone są one stosunkowo blisko siebie, tak więc opcja zdobycia obu szczytów jednego dnia jest niezwykle kusząca i na takie rozwiązanie my się zdecydowaliśmy. W pierwszej kolejności, trzymając się zielonego szlaku, dotarliśmy na Stożek, a konkretnie do schroniska PTTK na Stożku, a potem, trzymając się szlaku czerwonego, poszliśmy w kierunku Soszowa, gdzie również znajduje się schronisko. Cała nasza wędrówka wraz z postojami zajęła nam około 7 godzin. Do przejścia mieliśmy prawie 13 kilometrów. 

Fragment szlaku na Stożek

Do Wisły Łabajów, gdzie rozpoczynał się interesujący nas szlak, podrzucił nas właściciel Willi Jodła, w której zatrzymaliśmy się na weekend. Tym oto sposobem mogliśmy sobie pozwolić na powrót do Wisły innym szlakiem, bez konieczności zastanawiania się jak odbierzemy samochód. Nie jest to jednak jedyne rozwiązanie, bo na szlak można też dojechać pociągiem. Wystarczy wysiąść na stacji Wisła Głębce i tam odszukać oznaczenia zielonego szlaku, w tym wariancie trzeba jednak doliczyć dodatkowe 3 kilometry dystansu do pokonania.

Nasza wędrówka rozpoczęła się od razu od podejścia i do samego schroniska na Stożku cały czas szliśmy pod górę. Podejście było jednak dość komfortowe i choć miejscami było ono bardziej odczuwalne, to bez większych problemów nabieraliśmy wysokości. Początkowo szliśmy szeroką drogą wyłożoną kamiennymi płytami, a potem ubitą drogą leśną. Choć otoczeni byliśmy drzewami, to trasa nie była pozbawiona widoków. Pierwsze z nich pojawiły się praktycznie na samym początku naszej wędrówki, a kolejne odsłoniły się gdy znaleźliśmy się nieco wyżej. Na Stożek dotarliśmy po około 1,5 godzinie marszu, mając za sobą 2,5 kilometra. Pomimo tego, że nie odczuwaliśmy zmęczenia postanowiliśmy pod schroniskiem zrobić pierwszy, dłuższy postój. Dzień zapowiadał się naprawdę pięknie, więc nigdzie nie musieliśmy się spieszyć. Schronisko na Stożku w 2022 roku obchodziło swoje 100 urodziny i jest jednym z najstarszych schronisk w Beskidzie Śląskim, tym bardziej warto tutaj się zatrzymać. 

Po wznowieniu wędrówki ruszyliśmy przez Cieślar, w kierunku Soszowa. Dla odmiany zamiast podejścia czekało nas dość strome zejście w dół, potem szlak nieco złagodniał i zaczęło się kolejne, ale dużo spokojniejsze podejście na Cieślar. Za naszymi plecami pojawiły się przepiękne widoki, między innymi na Tatry, co zachęciło nas do zrobienia następnej przerwy, w mijanej po drodze Cieślarówce, która kusi turystów wielkim napisem domowe wypieki. 

W drodze na Cieślar

Po wejściu na Cieślar, który można rozpoznać po rozległej polanie i bardzo charakterystycznej drewnianej ławce, która stoi na jej skraju, nasz szlak zaczął prowadzić nas w dół. Niebo zasnuło się chmurami i tuż przed schroniskiem na Soszowie zaczęło padać. Tak więc po dotarciu na miejsce zrobiliśmy kolejną, długą przerwę, tym bardziej, że mieliśmy już za sobą połowę trasy. 

Cieślar

Schronisko na Soszowie cieszy się dużą popularnością i z pewnością ma to związek z tym, że na zboczach Soszowa zimą działa stacja narciarska, a poza tym okresem bike park z 7 trasami zjazdowymi. Miejsce jest jednak naprawdę przyjemne i miło spędziliśmy tam czas. Gdy przestało padać ruszyliśmy w stronę Wisły. W dół zeszliśmy trzymając się przez większą część naszej drogi szlaku zielonego. Końcówkę pokonywaliśmy idąc asfaltową drogą. Trasa powrotna nieco nam się dłużyła, ale ogólnie całość szlaku oceniamy na na plus. 

Gdzie zatrzymać się w Wiśle?

Jeśli podobnie do nas planujecie zostać w Wiśle na dłużej niż jeden dzień z pewnością będziecie szukać noclegu. Tak więc z czystym sumieniem możemy polecić wspaniałą Willę Jodła, która znajduje się w Wiśle-Groniczku. Ten prowadzony z olbrzymim zaangażowaniem pensjonat mieści się w przepięknym budynku, który został zbudowany w stylu zakopiańskim w 1934 roku. A więc to tegoroczny 90-latek. Najwspanialszym elementem tego domu jest przepiękna, oszklona weranda, gdzie mieści się jadalnia oraz pokój dzienny, ale nie zabrakło też innych, charakterystycznych dla stylu zakopiańskiego elementów, takich jak zaokrąglone okna oraz motyw słoneczka, który jest dekoracją szczytów. Willa Jodła do dyspozycji gości oddaje 10 klimatycznych pokoi z łazienkami, a także taras z widokiem na Beskid Śląski, gdzie można napić się kawy, przestronny ogród z placem zabaw oraz wiatą ogniskową. W Willi Jodła można liczyć też na pyszne i syte śniadanie, tak więc to idealne miejsce na rodzinny wyjazd. 

Co jeszcze warto zobaczyć w Wiśle?

Choć naszym głównym celem był szlak na Stożek oraz Soszów to podczas naszego weekendu w Wiśle udało nam się odkryć kilka ciekawych miejsc, a wszystko dzięki temu, że trafiliśmy akurat na Noc Muzeów, która trwała w mieście przez 3 dni. Tak więc co jeszcze warto zobaczyć w Wiśle poza fantastycznymi, górskimi szlakami?

* Cukiernia u Janeczki

To jedna z najbardziej znanych cukierni w Wiśle, która znajduje się dosłownie 3 minuty spacerkiem od Willi Jodła. Cukiernia działa od 1979 roku i powinna być punktem obowiązkowym dla każdego kto uwielbia czekoladę oraz domowe lody. Do cukierni warto zajrzeć z jeszcze jednego powodu, znajduje się tam bowiem genialna wystawa figur czekoladowych, które po prostu trzeba zobaczyć na własne oczy.

Figury z czekolady w cukierni u Janeczki

* Galeria u Dziadka

To miejsce wyjątkowe na mapie Wisły, które zdecydowanie warto odwiedzić. W Galerii można obejrzeć i zakupić przepiękne prace wykonane przez różnych artystów. Zgromadzono tam zarówno malarstwo na szkle, jak i malarstwo olejne, akwarelowe, czy pastele. Można znaleźć tam także rzeźby, płaskorzeźby, czy ceramikę i wszystko bez dwóch zdań robi wrażenie. Galeria znajduje się przy ulic 1 Maja 45. 

* Muzeum Beskidzkie

Muzeum znajduje się w zabytkowym budynku z końca XVIII wieku. W Muzeum mieści się wystawa stała poświęcona życiu i kulturze górali Beskidu Śląskiego. Zgromadzono tam przedmioty codziennego użytku, ale także meble oraz stroje. Dodatkową atrakcją jest fantastyczna Enklawa Budownictwa Drewnianego, gdzie można zobaczyć kuźnię, chatę komornika, kolibę pasterską, pasiekę pszczelarską, a także replikę dawnej szkoły. 

* Muzeum Magicznego Realizmu "Ochorowiczówka"

To jeszcze jedno miejsce, do którego w kilka minut można dotrzeć spod Willi Jodła, tym bardziej trzeba tutaj zajrzeć. Muzeum powstało w 2017 roku i można w nim obejrzeć ponad 300 obrazów, rzeźb i grafik polskich twórców surrealizmu. Mieści się tam również izba poświęcona Julianowi Ochorowiczowi. Na nas to miejsce zrobiło olbrzymie wrażenie, a niektóre prace były bardzo wymowne. 

Na naszym blogu nie ma reklam, nie chcemy by przeszkadzały one w odbiorze naszych treści, jeśli jednak uważasz nasz wpis za interesujący i doceniasz naszą pracę będzie nam miło jeśli zaprosisz nas na kawę 💓

Dziękujemy ! Rodzinnie Dookoła Świata !