Sokolica z Krościenka nad Dunajcem z dzieckiem

Sokolica to jeden z piękniejszych szczytów w Pieninach, który oferuje malownicze widoki na pienińskie szczyty, płynący w dole Dunajec oraz na Tatry. Po raz pierwszy na Sokolicy byliśmy w 2016 roku, wtedy z naszą 5-letnią córką, nadszedł więc czas by tę wędrówkę powtórzyć, dla odmiany z naszym 5-letnim synem. 

Krościenko nad Dunajcem (szlak zielony)- Przełęcz Sosnów (szlak niebieski)- Sokolica (szlak niebieski)- Przełęcz Sosnów (szlak niebieski)- Czertezik (szlak niebieski)- Czerteż (szlak niebieski oraz zielony)- Burzana (szlak zielony)- Toporzysko (szlak żółty oraz zielony)- Krościenko nad Dunajcem

Trasa do: Krościenko | mapa-turystyczna.pl

Na Sokolicę można dotrzeć w następujący sposób:

* szlakiem zielonym, następnie niebieskim z Krościenka nad Dunajcem

* szlakiem zielonym, a następnie niebieskim przez Czertezik z Krościenka na Dunajcem

* szlakiem niebieskim ze Szczawnicy z przeprawą przez Dunajec (przeprawa jest czynna tylko w okresie od 15 kwietnia do 31 października, poza tym okresem wariant ten jest niedostępny)

Początkowy odcinek zielonego szlaku na Sokolicę z Krościenka nad Dunajcem

Od tego momentu rozpoczyna się podejście

Widoki ze szlaku 

Gdzie zaparkować samochód idąc na Sokolicę z Krościenka nad Dunajcem?

Wybierając się na Sokolicę z Krościenka nad Dunajcem auto najlepiej zaparkować na parkingu znajdującym się przy zielonym szlaku (GPS: 49.432679, 20.437004). Drugą opcją jest duży parking znajdujący się w pobliżu kościoła (GPS: 49.444239, 20.426159), stamtąd jednak czeka nas jeszcze dość długi spacer przez miejscowość. 

Stopnie erozyjne na szlaku na Sokolicę

Ostatni fragment szlaku na Sokolicę

Opis szlaku z Krościenka nad Dunajcem na Sokolicę

Szlak zielony z Krościenka nad Dunajcem na Sokolicę to jedna z najkrótszych opcji dotarcia na szczyt. Do przejścia jest jedynie 2,3 kilometra, co można pokonać w około 70 minut. Przez pierwszy kilometr szlak biegnie zupełnie płasko, szeroką, szutrową drogą, wzdłuż Dunajca. Odcinek ten jest bardzo przyjemny, a wędrówkę urozmaicają tablice ścieżki historycznej "Dawną drogą szczawnicką". Potem interesująca nas trasa odbija w prawo do lasu i od tego momentu rozpoczyna się podejście, które kończy się dopiero po osiągnięciu szczytu. 

Widoki z Sokolicy

W kilku miejscach szlak został ubezpieczony stopniami erozyjnymi, co spowodowało, że bardziej strome fragmenty zostały nieco złagodzone, ale dalej jest dość wymagająco. Jest to jednak trasa, którą spokojnie można pokonać z dziećmi. Nasz 5-latek poradził sobie na niej doskonale. Do Przełęczy Sosnów szliśmy trzymając się zielonych oznaczeń szlaków, a od Przełęczy Sosnów na szczyt Sokolicy szliśmy zgodnie ze szlakiem niebieskim. Ostatni fragment wędrówki, tuż za kasą Pienińskiego Parku Narodowego, prowadzi po skale. Warto tutaj zachować szczególną ostrożność zwłaszcza gdy skała jest śliska. Jest to jednak fragment, który spodoba się każdemu dziecku, które lubi wyzwania. Wierzchołek Sokolicy jest również skalisty, a więc nie sprzyja dłuższemu odpoczynkowi, zachwyca jednak rozpościerającymi się z niego widokami, a więc trzeba się tam zatrzymać chociaż na kilka minut.

Dłuższy postój proponujemy zrobić na Przełęczy Sosnów, gdzie znajduje się kilka drewnianych ławek, a także stolików zrobionych z pnia drzewa. Potem musimy zdecydować, którą drogą będziemy wracać, a opcje są dwie. Można do Krościenka wrócić tym samym szlakiem, albo obrać drogę przez Czertezik i my oczywiście namawiamy do wariantu numer 2, choć trzeba będzie zmierzyć się z jeszcze jednym podejściem. 

W drodze na Czertezik

Widoki z Czertezika

Z Przełęczy Sosnów na Czertezik biegnie szlak niebieski, który na tym odcinku pnie się w górę zakosami, a więc dość sprawnie nabiera się wysokości i po około 25 minutach wędrówki można stanąć na szczycie, na którym znajduje się zabezpieczony barierkami punkt widokowy. Po minięciu Czertezika dochodzi się do rozejścia szlaków niebieskiego oraz zielonego i w tym miejscu znów trzeba zdecydować którędy chcemy iść dalej. Odcinek niebieski, o czym informuje umieszczona na rozejściu tabliczka, jest trudniejszy ze względu na ekspozycję (jest zabezpieczenie w postaci barierek) i konieczność wspinania się po skale. Według nas wariant ten będzie odpowiedni ze starszymi dziećmi, z młodszymi polecamy raczej iść szlakiem zielonym. My w tym miejscu zdecydowaliśmy rozdzielić się i tylko ja poszłam dalej zgodnie z niebieskimi oznaczeniami. Trasa okazała się bardzo ciekawa, a przejście nią nie sprawiło mi żadnych trudności, choć osoby z lękiem wysokości, bądź lękiem przestrzeni mogą poczuć się tam nieswojo. 

Odcinek niebieskiego szlaku po minięciu Czertezika

Takie atrakcje na niebieskim szlaku

Widoki po drodze

Odcinek szlaku zielonego prowadzącego do Krościenka

Krościenko nad Dunajcem

Po kilkunastu minutach wędrówki znów się nasze drogi połączyły i dalej już bez większych niespodzianek, zgodnie ze szlakiem zielonym, rozpoczęliśmy zejście do Krościenka. Gdy dotarliśmy do Polany Toporzysko do naszego zielonego szlaku dołączył szlak żółty, którym można dotrzeć na Trzy Korony i zgodnie z nimi dotarliśmy do Krościenka. 

Pozostałe wpisy dotyczące pienińskich szlaków można znaleźć------> tutaj