Połonina Wetlińska z Brzegów Górnych z dziećmi

Na Połoninie Wetlińskiej byliśmy już dwukrotnie, nie przeszkadzało nam to jednak w tym, by wybrać się tam po raz trzeci. A wszystko za sprawą nowej Chatki Puchatka, która została oddana jesienią 2022 roku. Bardzo byliśmy ciekawi jak wygląda nowe schronisko, chcieliśmy też wyrobić sobie swoje własne zdanie na jego temat. 

Brzegi Górne (szlak czerwony)- Chatka Puchatka (szlak czerwony)- Brzegi Górne

Trasa: Brzegi Górne – Brzegi Górne | mapa-turystyczna.pl

Na Połoninę Wetlińską można dotrzeć w następujący sposób:

* szlakiem czerwonym z Brzegów Górnych

* szlakiem żółtym, a następnie czerwonym z Wetliny Stare Sioło przez Przełęcz Orłowicza

* szlakiem czerwonym z Kalnicy przez Smerek i Przełęcz Orłowicza

* szlakiem żółtym, następnie zielonym oraz czerwonym z Przełęczy Wyżnia (opis szlaku dostępny tutaj)

* szlakiem czarnym, następnie zielonym oraz czerwonym z Górnej Wetlinki

* szlakiem żółtym, następnie czerwonym z Zatwarnicy

* szlakiem czarnym, następnie czerwonym z Bacówki PTTK Jaworzec

Gdzie zaparkować samochód idąc do Chatki Puchatka z Brzegów Górnych?

Idąc na Połoninę Wetlińską oraz do Chatki Puchatka z Brzegów Górnych auto można zaparkować na dużym, płatnym parkingu znajdującym się tuż u wylotu na szlak (GPS: 49.142127, 22.568556). Parking cieszy się dużą popularnością, więc dość szybko się zapełnia. W 2022 roku opłata za samochód osobowy wynosiła 20zł (ceny najlepiej sprawdzać na stronie Bieszczadzkiego Parku Narodowego). Opłatę za parking wnosi się w kasie, w której można także nabyć bilety wstępu do Parku, płatność tylko gotówką. 

Nowa Chatka Puchatka

Opis szlaku z Brzegów Górnych na Połoninę Wetlińską oraz do Chatki Puchatka

Szlak z Brzegów Górnych do Chatki Puchatka był nam już znany z naszego pierwszego wyjazdu w Bieszczady. Wtedy niestety wszystko otulone było gęstą mgłą i niewiele udało nam się zobaczyć. Tym razem miało być inaczej. Gdy wyruszyliśmy na szlak przed nami było błękitne niebo, nieco gorzej wyglądało to za naszymi plecami, gdzie kotłowały się ciemne chmury, ale zupełnie się tym nie przejmowaliśmy. Nasza trasa od początku pięła się pod górę, a podejście było dość wymagające. Szliśmy głównie przez las, ale na szlaku są momenty, gdzie odsłaniają się piękne widoki, zwłaszcza na początkowym odcinku i oczywiście później, po wkroczeniu już na Połoninę Wetlińską. Ścieżka, którą podążaliśmy wymagała od nas baczniejszej uwagi, były fragmenty, gdzie szło się bardzo dobrze i wygodnie, były też takie, gdzie podejście prowadziło po kamiennych stopniach, bardzo już wyeksploatowanym szlakiem, co może być szczególnie uciążliwe dla młodszych dzieci. Ze względu na bardzo zróżnicowany charakter trasy zdecydowanie polecamy ubrać górskie buty, bo na szlaku bywa ślisko i wiedzieliśmy nie jedną osobę, która miała trudności w jej pokonaniu, przez co robiły się niewielkie zatory, zarówno podczas podejścia, jak i zejścia. 

Podejście na Połoninę Wetlińską skończyło się w momencie gdy na nią wkroczyliśmy. Niestety razem z nim skończyła się też nasza nadzieja na malownicze widoki, bo jak się okazało chmury nas przegoniły i cała Połonina tonęła we mgle. W takich warunkach dotarliśmy do nowego schroniska, które już z zewnątrz zrobiło na nas bardzo dobre wrażenie, choć nie od razu je dostrzegliśmy ;-)  Nie inaczej było po wejściu do środka. Choć wewnątrz było bardzo dużo ludzi, to po kilkunastu minutach udało nam się nawet usiąść przy stoliku. To co od razu doceniliśmy to to, że było ciepło, co przy takiej pogodzie jak nasza było niesamowicie ważne. Nie bez znaczenia była również wielkość schroniska, w głównej części, w której mieści się bufet, jest go naprawdę sporo. Pomimo tego, że budowa nowej Chatki Puchatka wzbudzała wiele kontrowersji, to nam nowy obiekt bardzo się podoba.

W schronisku spędziliśmy około godziny, wciąż licząc na to, że może chmury się rozejdą, a my będziemy mogli nacieszyć się widokami z tarasu znajdującego się za schroniskiem. Te jednak były bardzo uparte i rozpływały się tylko na chwilę. W dół wróciliśmy tym samym szlakiem, choć zdecydowanie warto pójść dalej, w stronę Przełęczy Orłowicza, co z przyjemnością zrobimy następnym razem ;-)