Łopusze Zachodnie, Środkowe oraz Wschodnie ze wsi Rozdziele

Łopusze Wschodnie, to kolejny szczyt, który postanowiliśmy zdobyć w ramach Korony Beskidu Wyspowego. Na Łopusze Wschodnie wyruszyliśmy od strony wsi Rozdziele, w pierwszej kolejności zdobywając Łopusze Zachodnie oraz Środkowe. 

Rozdziele, Na Dolinach (nieznakowana ścieżka)- Łopusze Zachodnie (nieznakowana ścieżka oraz szlak niebieski)- Łopusze Środkowe (szlak niebieski)- Łopusze Wschodnie (szlak niebieski)- Łopusze Środkowe (szlak niebieski oraz nieznakowana ścieżka)- Rozdziele, Na Dolinach

Jak dotrzeć na Łopusze Wschodnie?

Przez Łopusze Wschodnie przebiega tylko jeden szlak turystyczny, oznaczony kolorem niebieskim. Na Łopusze można jednak wyruszyć z kilku różnych stron:

* szlakiem zielonym, a następnie niebieskim z Żegocina

* szlakiem żółtym, a następnie niebieskim ze wsi Wojakowa

* szlakiem niebieskim ze wsi Rajbrot

* szlakiem niebieskim z Przełęczy Widmo

Można też na Łopusze Wschodnie wyruszyć ze wsi Rozdziele, idąc częściowo nieznakowanymi ścieżkami, a następnie szlakiem niebieskim. Na taki wariant trasy my się zdecydowaliśmy, a wędrówkę rozpoczęliśmy spod Fundacji w służbie życia.

Gdzie zaparkować samochód?

Startując na Łopusze Wschodnie z Rozdziela postanowiliśmy dojechać autem aż pod Fundację w służbie życia. Przy Fundacji znajduje się parking  (GPS: 49.796461, 20.451038), z którego dzięki uprzejmości Fundacji, mogliśmy skorzystać. 

Opis szlaku na Łopusze Wschodnie z Rozdziela

Po zaparkowaniu auta szeroką drogą, bez oznaczeń szlaku, ruszyliśmy do góry. Trasa którą wędrowaliśmy doprowadziła nas do szlaku niebieskiego, który przebiega między innymi przez Łopusze Wschodnie. Zanim jednak ruszyliśmy w jego stronę, znów odbiliśmy na nieznakowaną ścieżkę i skierowaliśmy się na Łopusze Zachodnie. Następnie idąc cały czas lasem, nadal nieznakowaną ścieżką, dotarliśmy ponownie do szlaku niebieskiego, którym szliśmy już do samego końca, przechodząc jeszcze przez Łopusze Środkowe. Od Łopusza Środkowego do Łopusza Wschodniego wędrowaliśmy asfaltową drogą, przechodząc obok znajdujących się tam zabudowań. 

.

Tabliczka z nazwą szczytu znajduje się tuż przy drodze, a z polany znajdującej się za nią roztaczają się przyjemne widoki, więc zanim ruszyliśmy w drogę powrotną zrobiliśmy na niej dłuższy postój. Potem trzymając się cały czas niebieskich oznaczeń szlaku wróciliśmy pod Fundację, gdzie stał nasz samochód, kończąc naszą kolejną przygodę w Beskidzie Wyspowym.